fot. pl.wikipedia.org |
Historia
Został założony w 1676 roku wg projektu Tylmana z Gameren dla wojewody płockiego Jana Dobrogosta Krasińskiego. Początkowo zamknięty dla publiczności, a do czasu założenia Ogrodu Saskiego był największym parkiem w Warszawie. W 1776 został otwarty dla zwiedzających, a także przebudowany według projektu Jana Chrzciciela Knackfusa. Ogród był bardzo popularnym miejscem spacerów w XIX w, szczególnie wśród ludności pochodzenia żydowskiego. W latach 1824-1880 skraj parku zajmował także Instytut Wód Mineralnych Sztucznych, ulokowany przy pałacu pod Czterema Wiatrami. W latach1891-1895 został przeorganizowany na park angielski według projektu Franciszka Szaniora. Wówczas park zajmował powierzchnię 3,5 hektara. Podczas II Wojny Światowej park, pomimo sąsiedztwa z gettem warszawskim, był wyłączony z jego granic. Podobnie jak i pałac, ucierpiał w czasie Powstania Warszawskiego, walczył tu m.in. powstańczy Batalion Chrobry I.Po 1945 odbudowano go i powiększono do powierzchni 12 hektarów, między innymi o tereny przesuniętej ulicy Śwętojerskiej, zlikwidownej ul. Nalewki i rozebrane ruiny zabudowy na ul. Długiej. Zachowano bramę wejściową od strony zachodniej. W 1965 został wpisany do rejestru zabytków.Co warto zobaczyć?
1. Pałac Krasińskich
2. Barokowa brama wejściowa z XVII w, od strony ul . Bohaterów Getta
3. Wał Zygmuntowski ) – zespół umocnień ziemnych otaczających Warszawę, wzniesionych w latach 1621–1624 z inicjatywy króla Zygmunta III Wazy w celu ochrony miasta przed powiększającym się zagrożeniem tureckim oraz nadciągającą zarazą. Wał objął obszar Starego i Nowego Miasta wraz z przyległościami o powierzchni około 125 hektarów, biegnąc mniej więcej wzdłuż współczesnych ulic Kościelnej,Franciszkańskiej, Wałowej, Andersa, placu Bankowego , następnie biegł przez Ogród Saski i kończył się wzdłuż Ossolińskich i Karowej. W latach 1638–1643 w oparciu o wały wybudowano Arsenał Królewski. W latach 60. XVII wieku sporą część wałów zlikwidowano podczas budowy pałacu Morsztynów. Współcześnie jedyną pozostałością po Wałach Zygmuntowskich jest zapewne niewielkie wzniesienie w zachodniej części Ogrodu Krasińskich, w pobliżu bramy wejściowej, w 2011roku rozpoczęto badania archeologiczne mające potwierdzić tę tezę. Natomiast w układzie nazewniczym pozostałością wałów jest nazwa ulicy Wałowej.
4. Pomnik Granic Getta - jeden z 22 pomników w Warszawie, które znajdują się w miejscach dawnych granic Getta Żydowskiego z czasów okupacji niemieckiej. Obok pomnika wmurowana jest płyta pokazująca, jak przebiegał mur getta.
5. Pomnik bitwy o Monte Cassino - pomiędzy ulicami Sandersa i Bohaterów Getta. Odsłonięty został 30 maja 1999 roku przez Irenę Sanders, wdowie po gen. Sandersie, dowódcy 2 korpusu polskiego. Monument wykonany jest z żelbetu pokrytego białym marmurem Bianco Carrara i przedstawia bezgłową Nike ze śladami walk i okaleczenia, w formie dwunastometrowej kolumny. W podstawie pomnika widać wzgórze przykryte całunem, zarysowaną postać Matki Boskiej i porozrzucane hełmy. Na dwumetrowym cokole umieszczono też urnę z prochami bohaterów umieszczoną pod całunem, na której widnieje Krzyż Monte Cassino. Oprócz tego na cokole wyrzeźbiono godła polskich jednostek, które brały udział w bitwie.
6. Pozostałości Pasażu Simonsa - obecnie nieistniejący gmach handlowy. W latach 1900-1944 znajdował się na zbiegu Długiej i Nalewki. Znajdowały się tam też biura, hotel i magazyny. Podczas powstania warszawskiego znajdował się tam powstańczy sanitariat. Budynek uległ zawaleniu na wsutek nalotu niemieckich bombowców. Pod gruzami zginęło ponad 200 osób, głównie spośród broniących pasażu żołnierzy batalionu "Chrobry I". Do dziś przetrwały jedynie szczątki konstrukcji w postaci fragmentów żelbetowych słupów. Pod ziemią znajdują się zawalone piwnice budynku, w których wciąż spoczywa część z poległych (po wojnie wydobyto jedynie 99 ciał). Na miejscu gmachu znajduje się parking oraz tereny zielone . Poległych powstańców upamiętnia wzniesiony tam w 1989 roku pomnik.
Istnieją plany wybudowania w obrysie dawnego pasażu nowej budowli przez prywatnego inwestora, nie będzie to jednak wierna rekonstrukcja pierwotnego budynku.
Istnieją plany wybudowania w obrysie dawnego pasażu nowej budowli przez prywatnego inwestora, nie będzie to jednak wierna rekonstrukcja pierwotnego budynku.